Hoofd vs. Lichaam

De afgelopen jaren ben ik bezig geweest met persoonlijke ontwikkeling. Niet alleen allerlei vormen van reguliere therapie maar ook op het alternatieve gebied heb ik verschillende dingen onderzocht. EMDR (inmiddels al helemaal niet alternatief meer maar toen ik begon nog zeker wel), Bach Remedies, stenen dragen, EFT, ACT, Smarttapping, een hypnotische maagband etc. etc. etc.

Allemaal in een zoektocht om niet alleen de oorzaak van mijn overgewicht te ontdekken maar vooral ook een manier te vinden hoe ik ervoor zorg dat ik kan stoppen met dwangmatig overeten. Het is nu bijna negen jaar geleden dat er bij mij werd vastgesteld dat ik een eetbui stoornis heb. De therapeut die tegenover me zat, gespecialiseerd in eetstoornissen, vertelde me dat mijn eetverslaving wel eens hardnekkiger zou kunnen zijn dan mijn verslaving aan drank en drugs die ik inmiddels een paar maanden had overwonnen. Ik moest inwendig een beetje lachen toen ze dat tegen me zei omdat ik dacht dat ze niet helemaal begreep hoe erg mijn middelenverslaving precies was geweest.

Inmiddels zijn we dus bijna negen jaar verder en besef ik me steeds meer dat de therapeut van toen gelijk had. Ik heb de afgelopen jaren niet alleen gestruggled met mijn daadwerkelijke gewicht maar ook met de gedragingen rondom mijn eten. Van extreem diëten naar dagenlange eetbuien. Van 600 calorieën op een dag naar 6000. Ondertussen was ik alleen maar bezig met wat er zich tussen mijn oren afspeelde terwijl mijn lichaam in brand stond.

En daar zit de verandering van de afgelopen weken. Ik kom er steeds meer achter dat ik dissocieer van mijn lichaam en dat dat hoofd het wel prima vind om met de mentale problemen bezig te zijn zolang we maar wegblijven bij mijn lichaam. Dus ben ik aan de gang gegaan met ‘lichaamswerk’. Denk aan ijsbaden, ademwerk, frequenties, scans en familieopstellingen.
Deze vormen van therapie werken voor mij extreem goed omdat ze er vanuit gaan dat de problemen en trauma’s in mijn lichaam zitten opgesloten en niet in mijn hoofd. Gabor Maté en Bessel van der Kolk zijn twee van de namen die je mogelijk kent van de mensen die het hier al jaren over hebben. Misschien dat de term ‘The Body Keeps the Score’ wel een belletje doet rinkelen.

De therapeut van negen jaar geleden vertelde mij nog iets over mijn eetstoornis dat ik nooit echt ben vergeten maar dat me ook de laatste tijd weer veel bezig houdt. Ze vertelde me dat het ‘overeten’ me iets bracht. Dat het een functie heeft. Een reden waarom ik het doe. Want, zei ze, het is niet zo dat het gedrag je alleen maar nadelen oplevert, dan zou je er namelijk mee ophouden. Als iets je alleen maar pijn doet, dan stop je er vanzelf mee omdat er verder geen voordelen aan zitten.

En dat ga ik nu onderzoeken door middel van lichaamswerk. Wat levert die verdoving door middel van suiker en zout me nou precies op? Waarom blijf ik het willen doen terwijl ik gelukkig ben, ambitie heb en juist graag wil stoppen met het gedrag omdat het me in de weg zit?

Afgelopen week had ik voor de tweede keer een familieopstelling. Ik keek nog een beetje de kat uit de boom maar gaandeweg de dag kwam steeds meer het verlangen om mijn eigen vraagstuk te behandelen. Ik hoorde dat je niet per se een ingewikkeld familievraagstuk hoeft in te brengen maar dat dit ook gewoon een gedraging of karaktereigenschap kan zijn. Deze week heb ik weer een familieopstelling en ga ik mijn overgewicht opstellen. Heel benieuwd wat daaruit gaat komen! Ik weet in ieder geval dat ik het tussen mijn oren niet meer op ga lossen.