Gezichtsbehandeling

Ik kom net terug van een gezichtsbehandeling. Mijn eerste gezichtsbehandeling ooit. En het was één van de ergste ervaringen van mijn leven. En dat laatste is natuurlijk een beetje overdreven maar het was niet bepaald een pretje.

Een vriend van mij had me aangeraden om deze gezichtsbehandeling te proberen. Hij en ik zijn allebei wel met ons uiterlijk bezig, een beetje metro dus ik had gelijk wel interesse. Bovendien was er een vette korting in het spel en ik ben nogal krenterig Nederlands dus; ik zag een aanbieding; ik kocht gelijk een behandeling van een uur.

De dag die ik wist dat zou komen, was eindelijk hier en ik had er al een slecht voorgevoel over. Die vriend had me al verteld dat ze nogal proberen om hun middeltjes te verkopen. Een uur gezichtsbehandeling aanbieden voor een paar tientjes daar zit natuurlijk ook geen enorm winstmodel achter. Ze moeten het hebben van de creme’pjes en zalfjes die ze je achteraf aansmeren. Gelukkig heb ik al een hele kast vol met Korean skin care producten die ik volgens mijn vriendin “veel te weinig gebruik” dus ik zou niks bij ze gaan kopen.

Ik kom aan bij de schoonheidssalon in Amsterdam. De deur zit op slot dus ik bel aan. Een kale, tengere man komt op mij af en doet de deur voor mij open en verwelkomt mij. Hij heeft een Duits accent. Laten we hem Gunther noemen. Gezichtsbehandelaar Gunther. En Gunther wil gelijk beginnen. Niks iets te drinken ofzo. Nee gelijk op de ligstoel gaan liggen zodat hij mijn gezicht eens even kan behandelen. Hij vraagt me nog of ik al eerder ben geweest, dat ik hem bekend voorkom maar ik zeg dat dat waarschijnlijk die vriend van me is en dat ik via hem ben gekomen. Dat boeit Gunther blijkbaar weinig want hij wuift dat ik op de stoel moet gaan liggen.

En ik zweer het je, ik lig daar nog geen twee minuten of hij begint al over of ik producten gebruik en welke dan en waar ik last van heb in mijn gezicht. Dus ik zeg: “naja sowieso van die tien kilo overgewicht in mijn wangen” maarja Gunther is een Duitser dus natuurlijk helemaal het verkeerde publiek voor welke vorm van humor dan ook. Maar dat is een beetje mijn valkuil. Als ik grapjes ga maken en er wordt niet gelachen dan ga ik nog meer grapjes maken. Dus ik vertel over mijn enorme hoeveelheid Koreaanse skin care producten die ik van mijn vriendin moest kopen en dat zij ook vindt dat ik die veel te weinig gebruik en blablabla maar Gunther is al helemaal afgehaakt.

Hij realiseerde zich natuurlijk ook dat ik helemaal niet de geschikte klant was die daar op die stoel lag. Ik was helemaal niet van plan om producten van hem af te gaan nemen.
En dat verklaart denk ik wat het uur daarna gebeurde. Want ik ben me toch door de mangel gehaald. Hij begon mijn voorhoofd te scrubben nou… ik heb nog steeds hoofdpijn gewoon. En daarna ging hij mijn ‘talgkliertjes’ reinigen nou ik heb in de 29 jaar hiervoor nog niet zoveel gehuild als dat ik net in dat ene uurtje heb gedaan. En Gunther werd als maar vrolijker en begon steeds meer te lullen tegen mij. Ik probeerde me maar groot te houden dus ik huilde in stilte en kneep mijn vuisten fijn terwijl ik met Gunther mee lachte om zijn niet grappige Duitse grapjes.
En ik zei net uur maar ik bedoelde klein uur want na 45 minuten stond ik alweer buiten en werd de deur achter me alweer dichtgedraaid.

Mijn advies is: als je een gezichtsbehandeling neemt, doe dan alsof je heel veel producten gaat afnemen.